Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
aşıb-daşmaq — f. Həddindən artıq olmaq, son dərəcə çox olmaq, bol olmaq; tükənməmək. Arzular aşıb daşır. Vətənimizin sərvətləri aşıb daşır. – Küçəni dolduran insan dənizinin kin və qəzəbi get gedə aşıb daşırdı. M. Hüs.. Məhəbbət dəmidir, bahardır bu gün;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşıb-daşma — «Aşıb daşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daşmaq — f. 1. Kənarlarından çıxaraq ətrafı basmaq (su haqqında). Kür daşmışdır. – Bulandı dəryalar, həm daşdı sular; Qaynaqsız bulaqlar çaya dönübdür. Qur.. Çaylar daşıb sel olsun; Taxıllar tel tel olsun. M. Ə. S.. 2. Qabın tutumundan çox olduğuna görə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həşləməx’ — (Meğri) aşıb daşmaq. – Əvəz həşlənif, elə bil dəli at kimin göyünən gedir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küfrüməx’ — I (Çənbərək) kökəlmək. – Seydalı küfrüyüf, boynu dömmür; – Zalı yaman küfrüyüf, bildirrəri burnun tussan canı çıxardı II (Çənbərək) suyu çoxalmaq, aşıb daşmaq. – Bu axşam çay küfrüyüf, uşağı yaxın qoyma:n III (Çənbərək) üstələmək, üstün gəlmək. – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
